Reiservaringen & reviews
Basecamp Lenin
es hat etwas gedauert, aber jetzt möchte ich Dir, auch im Namen von Joachim, nochmals herzlich danken für die tolle Organisation unserer Kirgistan-Reise in diesem Sommer. Nachdem wir Dich auf der Messe in Stuttgart besucht hatten, wussten wir schon, dass unser Vorhaben bei Dir in den richtigen Händen ist. Sehr schnell hast Du uns ein entsprechendes Angebot zugemailt, welches wir nach unseren Wünschen noch abgeändert haben und von Dir dann umgehend bestätigt wurde, und das zu einem wirklich günstigen Preis.
Es klappt alles von Anfang an. Nach unserer Ankunft auf dem Manas-Flughafen in Bischkek wurden wir von unserem Guide Akyl empfangen, der schon die Tickets für den Weiterflug nach Osch bereithielt. Trotz leichtem Übergepäck konnten wir schnell einchecken und kamen um ca. 09.30 Uhr im Gästehaus an, wo die Gastgeberin uns die ansprechenden Zimmer ( mit Klimaanlage und viel Platz ) zeigte und uns ein kräftiges Frühstück auftischte. Obwohl Akyl selbst auch noch nicht in Osch war, führte er uns durch die Stadt, als würde er sie bestens kennen. Das Mittagessen in einem „Halal-Restaurant“ unterhalb des Suleiman Too war überragend, dass Abendessen in einem Innenhof-Restaurant stand nichts nach.
Am nächsten Morgen fuhren wir nach einem reichhaltigen Frühstück auf dem Pamir-Highway nach Süden. Schon ab Sary Tasch begleiteten uns die 6.000er und 7.000er Pamirberge bis zur Abfahrt zum Pik Lenin-Basecamp. Dort bezogen wir die Jurte bei einer Nomadenfamilie auf 3.700 Metern Höhe. Kopfweh und Schlafstörungen erinnerten uns permanent an die große Höhe, aber das war alles vergessen, wenn wir morgens bei Kaiserwetter den Pik Lenin begrüßen durfte. Majestätisch im strahlenden Sonnenlicht verleitete er uns nicht nur einmal, einen Stuhl zu nehmen, sich hinzusetzen und den Anblick zu genießen. Die Wanderungen zum Wasserfall und an den Petrovsky-Gletscher waren extrem anstrengend, aber dank unseres Guides Akyl unterhaltsam und unvergesslich. Zurück im Basecamp ereilte uns die einzige, etwas negative Erfahrung auf unserer Reise: Es gab kein frisches Trinkwasser! Wir mussten von Tierexkrementen verunreinigtes Bachwasser trinken, was uns aber glücklicherweise nicht krank machte. Am 4.Tag fuhren wir morgens bei Schneeregen wieder zurück ins Ferganatal nach Osch, wo wir abends nochmal auf den Suleiman Too gingen und es uns in einem Schaschlik-Lokal gut gehen ließen.
Am nächsten Morgen flogen wir nach Bischkek, wo uns Akyls Freund mit seinem Taxi abholte, um uns zu Dir nach Karakol zu fahren. Auch hier klappte alles reibungslos und wir kamen erschöpft, aber glücklich im Gästehaus Riverside an. Der nächste Tag bestand aus einer 350 KM langen Tour in die sowjetische Industrieruine Enylchek auf 3.000 Metern Höhe. Um dort hin zu kommen, mussten wir einen schneebedeckten Pass auf fast 3.900 Metern Höhe überwinden, um dann bei schönem Wetter inmitten der Bergriesen eine heiße Radonquelle zu finden, in der man baden konnte. Da wir nur mit 20-30 Km/h fahren konnten, kamen wir erst gegen Abend wieder zurück nach Karakol. Tags darauf stand ein weiterer Höhepunkt unserer Reise bevor: Die Wanderung zum mitten im Tien Shan-Gebirge liegenden Alakölsee. Die ca. 5 stündige Wanderung durch die Karakol-Schlucht war gut zu schaffen, aber der steile Anstieg zur Sirota-Hütte auf 2.900 Metern beraubte uns aller Kräfte. Nachdem Akyl eine wohlschmeckende Nudelsuppe auf dem Campingkocher zubereitet hatte, begann es nach dem Essen zu regnen, so dass wir in unser Zelt gingen und versuchten zu schlafen. Leider hatten wir dabei keinen großen Erfolg, weil die Temperaturen um den Gefrierpunkt lagen und die große Höhe gab ihr Übriges dazu. Am Folgetag frühstückten wir bei noch kalter Luft und aufgehender Sonne, bevor wir uns um 07.30 Uhr auf unsere anstrengendste Wanderung machten: Der „Weg“ hinauf zum See. Über Geröll, Bachläufe und sonstige Hindernisse schafften wir es, um 09:30 Uhr auf den See in über 3.700 Metern Höhe zu blicken. Der See ist auf Bildern schon sehr schön, aber wenn man direkt vor ihm steht, ist das einfach hinreißend. Die umgebenden 4.000er Berge spiegelten sich auf der Wasseroberfläche und die Jugend der Welt fand sich dort zusammen, um gemeinsam mit Essen und Trinken den wundervollen Tag an einem besonderen Ort zu genießen. Wir waren wohl mit einer Ausnahme ( ein etwa 55jähriger Australier ) mit Abstand die ältesten Wanderer am See, aber wir erfreuten uns daran, wie gut sich die jungen Leute, egal aus welchem Winkel der Erde sie kamen, verstanden. Das macht doch etwas Hoffnung für die Zukunft. Die geplante Wanderung über den 4.000 Meter hohen Alaköl-Pass und den folgenden Abstieg ins Altyn Arachan-Tal ließen wir aufgrund der zu großen Strapazen ausfallen und machten uns so auf den Rückweg in die Karakol-Schlucht, wo wir ein ehemaliges sowjetisches Militärfahrzeug mit Fahrer fanden, der uns an den Ausgang der Schlucht brachte. Am Abend waren wir bei Akyls Familie zum Essen eingeladen, weil wir uns von Anfang an so gut verstanden und er uns seine Frau und die 3 reizenden Kinder vorstellen wollte. „Wir sind als Fremde gekommen und als Freunde gegangen“, das ist hier mehr als nur leere Worthülsen. Am letzten Tag in Karakol fuhr Akyl mit uns in das Skigebiet oberhalb der Stadt und am Mittag gingen wir in ein Bierlokal und dann noch eine kalte, uigurische Nudelsuppe essen, die hervorragend schmeckte. Am Nachmittag fuhr Akyl uns dann ins Jurtencamp Almaluu am Issykköl, wo wir uns noch einige Tage zum Entspannen aufhielten.
Am Ende möchten wir Dir, lieber Andre, für die tolle Organisation danken und auch ein großes Lob an Dein Küchenteam loswerden, welches uns mit tollem Frühstück und leckerem Abendessen versorgte. An Dich auch ein großes Dankeschön für die Geste, dass Du für die Absage im Altyn Arachan-Gästehaus und die dafür erfolgte Übernachtung bei Dir im Gästehaus Riverside keinen Cent in Rechnung gestellt hast. Das ist in der heutigen Zeit absolut unüblich!
Wir werden unsere Kirgistan-Reise lange in Erinnerung behalten und Dir versichern, dass Du bei einem weiteren Urlub in Kirgistan 1.Ansprechpartner sein wirst, wenn es um die Organisation einer Tour geht.
Viele Grüße auch an Deine Familie sendet Dir
Thomas
July 2018Natur und die Menschen schon sehr beeindruckend
Im Januar 2017 bekamen wir Kontakt mit Alatoo Travel auf der CMT Messe in Stuttgart. Bis dahin hatten wir uns noch keine Gedanken dazu gemacht inwieweit Kirgistan ein Reiseziel für uns sein könnte. Unsere spätere Reiseleiterin" Mirsat" und ein Kollege konnte uns jedoch so sehr von Kirgistan begeistern, das wir uns mit zwei Freunden nach der Durchspräche des per email zugesandten Angebots zu eine Rundreise im August 2017 entschieden.
Kirgistan ist im Bezug auf die Natur und die Menschen schon sehr beeindruckend.Die Menschen konnten wir als überaus gastfreundlich kennenlernen. Wir haben uns überall und zu jederzeit herzlichst willkommen gefühlt. Auch hatten wir immer das Gefühl uns auf sicherem Gebiet zu bewegen. Die Reiseleitung hat uns jeden Wusch von den Augen abgelesen und war für uns jeder Zeit verfügbar. Trotzdem hatten wir auch genügend Freiraum. Die Reise war auch so organisiert das wir Kontakt zu den Menschen bekamen. Standard Hotels waren nur zu Beginn und zum Ende auf dem Programm. Die Übernachtungen in Gästehäusern und Jurten grenzen sich schon sehr von dem üblichen Einerlei ab. Auch die Verpflegung war landestypisch.
Die Natur ist natürlich für einen Mitteleuropäer sehr beeindruckend. Kirgistan ist ein Land der Berge, Flüsse und der Pferde. Beides trifft man immer und überall an. Berge sind in Kirgistan jedoch nicht immer die gleichen Berge. Manchmal erscheinen sie einem wie Hochgebirge mit schroffen Felsen Schnee und Gletschern, dann wieder grün wie im Allgäu oder wie eine Mischung aus beiden wie in Südtirol. Aber es gibt auch wüstenaehnliche Gebirge wie man sie aus dem Nahen Osten kennt. Die Hochweiden warten mit einer Blütenpracht auf die man in Mitteleuropa nur noch selten zu Gesicht bekommt. So blüht das Edelweiß auf ganzen Wiesen (sehr beeindruckend).
Die Seen laden auch immer wieder zum Schwimmen ein. Trotz der Höhe waren sie sehr gut zum Baden geeignet (ca. 23 Grad Celsius).
ie schon zu Beginn bemerkt war die Reise sehr gut durchorganisiert und sehr individuell gestaltbar. Wir überlegen uns bereits den Süden Kirgistans wieder mit Alatoo zu bereisen.
Besten Dank an Mirzat und Andre für den gelungenen Urlaub!
Gruss Martin Und Anita
Meedeinen op het relaxte ritme van dit land
"Hoe beschrijf je een ervaring, een doorgaande roes van intense beleving in een land waar je – oh schande -tot voor kort nooit eerder van had gehoord. Kirgizië, of Kyrgystan wij wisten zelfs niet waar het zou liggen Later pas weet je het weer in de geschiedenis terug te spoelen. Een land schuivend tussen de grootmachten Rusland en China.
Het land is net zo, zoals je het in je fantasie kan voorstellen. Landschappen van een schaal die wij in Nederland niet kennen. Weids, groots, schaars bevolkt met mensen die vanuit hun traditie en gevoel weten hoe je gasten ontvangt. En oh, wat hebben wij daarvan genoten. Als gast even mogen meedeinen op het relaxte ritme van dit land. Gehurkt aan lange tafels vol heerlijkheden. Aan huis in de mooiste kamer, of in de besloten warmte van een yurt. De yurt, de het oeronderkomen van dit oorspronkelijk nomadenvolk, als heldere witte stippen ver in de einder van een groots groen landschap.
In onze zoektocht naar landen waar paardrijden deel uitmaakt van het leven kwamen we bij Kirgizië terecht. Bijna elk jaar maken wij, Els en Ruud, een reis die aansluit bij de wensen of gevoelens van een van onze neefjes of nichtjes. Mits ze ook zijn geslaagd voor hun eindexamen. Nu was Loes aan de beurt en haar hart ligt bij paarden. In Kirgizië worden ze min of meer op het paard geboren en rijden er tot op de oude dag op verder. Ook wij hebben dat mogen ervaren en Loes al helemaal. André en Gulzhan van Ala Too hadden een prachtige tocht voor haar uitgezet hoog door de bergen. Met gids en tolk en drie paarden voor de bagage trok het gezelschap langs de lage sneeuwranden. Bouwden hun tenten op langs ruisende beekjes en kookten hun kost op rondom gesprokkeld hout.
Wij, Els en Ruud, reden in een auto aan de voet van de bergen parallel aan Loes om na dagen ergens in een verlaten boswachtershut elkaar weer te ontmoeten. En tussendoor bezochten we de mooie plekken die dit land kent. Wat we allemaal hebben gezien en beleeft, blijft scherp in onze geest geprent en dat willen we lang, nog heel lang met ons meedragen en zeker niet laten wegwissen door de waan van de westerse dag hier. Maar hoe beschrijf je een beleving. ?
Je moet er zelf heengaan en het ten volle ervaren. André en Gulzhan van Ala Too weten hoe ze dit voor je kunnen organiseren."
Ruud en Els, Rotterdam en Loes, Wageningen
Als iemand meer wil weten over onze ervaringen in dit mooie land kunnen ze via Andre Wolkorte contact met ons opnemen..
Geweldige uitzichten, bovenverwachting mooi
"Geweldig genoten van de reis die Alatoo voor ons georganiseerd had. Prachtige bergtrekking gemaakt van Jeti-oguz via Teletypas afdalen naar Karakol river overnachten bij de rivier. Dan weer klimmen om de volgende overnachting door te brengen bij het prachtige Ala-Kul meer! Uiteindelijk komen we uit bij Altyn Arashan waar we genoten hebben van de warmwater bronnen. Wat een ervaring, de geweldige uitzichten, gletsjers, bos, wild stromende rivieren, ruige bergen; bovenverwachting mooi. Na de bergtrekking nog tien dagen rondgereisd zoveel beleefd en gezien in dit geweldige gastvrij land. De hartelijkheid van de mensen super! Kirgizië is echt een aanrader hou je van avontuur zeker gaan!"
Mar v Tol (via Facebook)
We vielen van het ene hoogtepunt in de andere
"Kyrgystan, voor vertrek nog een groot vraagteken wat we daar konden verwachten. Verhalen op internet deden ons twijfelen of we door zouden zetten.
Na enig kontakt met Andre besloten we toch de stap te zetten om met z'n 3en een 2 weekse rondreis te boeken.
Maar wat een fantastisch land, bergen in de meest ongelofelijke kleuren, vriendelijke gastvrije mensen waar altijd eten op tafel staat voor onvoorziene gasten en meren die je gezien moet hebben om het te geloven.Eigenlijk dachten we na vele andere reizen over wereld het meeste wel gezien te hebben maar we vielen van het ene hoogtepunt in de andere. De ene vallei nog spectaculairder dan de andere, mensen die nog oprecht geinteresseerd zijn in hoe we dan in Holland leven maar ook alles over zichzelf blootgeven.
Met een paard tot 4000mter hoogte slalommen voor weer een bijzonder uitkijkpunt over een meer omringt door besneewde bergtoppen, slapen in een yurt waar de nacht nog echt donker is en je door de sterrenhemel eigenlijk niet wilt gaan slapen.Al met al een onvergetelijke ervaring."Kees Kouwenhoven (2013)
Een plek, waar de mens in mij tot puurheid komt
"Ik verlang naar een reis buiten het gewone
een bestemming over welk men zegt "hoe ben je er op gekomen?"
Het drukke leven even achter me laten
geen commercie, geen reclame in de straten.Een plek, waar de mens in mij tot puurheid komt.
Het leven met een rauw randje; niet vermomd.
Een nomadenbestaan zelf mogen ervaren,
is een gevoel dat mijn ziel brengt tot bedaren.De mensen zijn hier nog mooi en echt,
een hartelijkheid die hun historie niet heeft verslecht.
De lach van de vrouw die buiten kookt,
terwijl haar man de oud Russische banja opstookt.De geur van het vilt om je heen in de yurt,
Het puppy dat je vanonder de deurflap beloerd.
Al die menselijke levenstaferelen
mag ik op deze reis met gelijkgezinden delen.Om nog maar niet te spreken van de natuur,
een oorverdovende stilte, verbroken door een wollig creatuur.
Een marmot slaakt om een steenarend een kreet
en duikt hobbelend in de grasbedekte grotspleet.De speelse hop plaagt ons en blijft op afstand,
als we draven over de bergrand.
Het wuivend gras bij Chon Kemin,
golft nog na in de gedachten die ik spin.Dertig tinten bruin heeft de vacht van een paard,
slechts de meest wijze paardenman heeft deze kennis vergaard.
Overdracht van vader op zoon,
weer zo'n voorbeeld van mijn eerbetoon.Een eerbetoon aan Kirgizië en haar kloppend hart.
Issyk Kul tuurt naar je, vanonder een mistflard.
Terwijl de kilometerhoge bergen haar beschermen,
mag jij op de flanken rondzwermen.Neem de duik, neem de vlucht en verlaat haar dan met een zucht...
Een zucht van verrijking."Ayesha Sitter, (2012)
Kirgizië heeft ons hart geraakt
"Wat we niet van plan waren gebeurde direct.
Nadat we vanuit het drukke Bishkek met de four-wheel-drive en chauffeur André een weids dal in waren gereden. We klommen tóch op zo’n mooi paardje en trokken de bergen in. Wondermooi. Langs bloeiende velden en door een wildstromende beek met onderweg een heerlijke pic-nic. Zittend op een boomstam genieten we van al het heerlijks. Lekkere broodjes, tomaten, allerlei andere lekkernijen, een feest om te zien. Voor ons kijken we uit over het dal met verspreid liggende dorpjes en daarachter de hoge bergen met gletsjers en sneeuw. Het is al helemaal O.K.We overnachten in vilten yurts, de nomadententen van de Kirgiezen. Soms in een eenvoudig hotel en zo nu en dan bij een gastgezin. Hier beleven we het echte Kirgizische leven en ervaren hun gastvrijheid. Onze vlotte vrouwelijke gids kan ons alles vertellen over het leven hier. Geduldig en kundig beantwoordt ze al onze vragen.
In Karakol laat zij, haar oma komt overigens uit de Oekraine, ons zien waar ze gestudeerd heeft. “Zie je daar die bomen? Daaronder zat ik met m’n vriendinnen tussen de middag en droomden over onze toekomst”.
Dan gaan we weer de bergen in. En het is echt waar: de edelweiss bloeit overal. Oostenrijkers en Zwitsers zouden er emotioneel van worden…... We rijden naar een plek waar de Kirgiezen ook hun vrije dag vieren. Dat begint met het slachten van een schaap. Zorgvuldig, schoon en met respect. Daarna wordt het vlees gekookt in een grote “wok”. Je ziet dat de mensen plezier hebben. Speciaal voor ons worden paardenspelen georganiseerd. Iedereen is vrolijk.Nomadische families wonen in de zomer op de hooggelegen bergweiden. We gaan er naar toe, weer te paard. We zitten dan op zo’n 3500 meter en hoger boven ons zien we enorme gletschers tegen de bergen liggen. Op de bergweide zien we hoe zij hun paarden melken. Een paard geeft best veel melk. Hier hoedt men ook schapen en koeien en zo nu en dan een Yak. We krijgen kymys (paardemelk) en brood van het gezinnetje dat hier de hele zomer bivakkeert. Hun tent is klein. Een hard bestaan. Zouden ze wel beseffen hoe overweldigend hier de natuur is?
Zuidelijker gaan we naar de Caravanserai van Tasj Rabat. Gelegen in een dal dat Kirgizië met China verbindt. Hier overnachtten vroeger de karavanen met zijde en andere handelswaar. We wandelen langs een heldere beek en over frisgroene weiden in de richting van China en hebben even het gevoel van de reizigers van toen: “Daar ligt China, achter die pashoogte”.
Dit is een historische plek, fascinerend. Ver in het dal onder ons kruipen de Chinese vrachtwagens nu met hun waren over een brede zandweg omhoog naar de grens met China. Grote stofwolken markeren hun route. Een pashoogte is vernoemd naar Marx, Engels, Lenin en Stalin; de MELS-pas. Een ijzeren kunstwerk getuigt nog van die Russische tijd. De geschiedenis is overal dichtbij.
Wij reizen verder over smalle wegen, soms door een rivierbedding en over hoge passen naar het blauwe Song Kul-meer op 3000 meter hoogte. Wat zijn we blij dat we een goeie chauffeur hebben met een fijne auto!
Tijdens een wandeling worden we gewenkt door de vader van een Kirgizische familie. Weer krijgen we een kom gevuld met kymys, de frisse paardemelk en lekker brood met zelfbereide boter erbij. Vader en moeder gaan door met het werk. Ze maken kleine yoghurtballetjes. Die droogt men in de buitenlucht. Later worden ze verkocht op de drukke Oost-Bazar van Bishkek als lekkernij. Gezonder kan haast niet. Of het moeten die heerlijke vruchten zijn. Zoals appels, meloenen, aardbeien en abrikozen, die je overal langs de wegen kunt kopen.
Kirgizië heeft ons hart geraakt."Anneke en Steven Meijer (juli 2011)
Paardrijden, wandelen en trekking tochten: alles is hier mogelijk
"In het najaar van 2011 oktober ben ik 2 weken in kirgizie op vakantie geweest veel vrienden hadden een vooroordeel wat doe jij in dat land maar na enkele vakanties in echt toeristische landen wou ik eens een keer wat anders en ik kan u wel vertellen dat het een prachtige ervaring is geweest.
Via Moskou ben ik geland in Bishkek (gevlogen met aeroflot prima vlucht) de eerste dag hebben we de markt aldaar bezocht geweldig hier was echt van alles te koop echt een bezoekje waard!
We hebben 2 weken rondgetrokken rondom het issyk kul meer en echt alleen maar vriendelijke en gastvrije mensen gezien ik vond het alleen verschrikkelijk jammer dat ik geen Russisch versta maar via Gulzhan (reisleidster) heb ik best wel leuke gesprekken kunnen voeren.
Kirgizie is een land met heel veel bergen woester dan Zwitserland en Oostenrijk ideaal voor mensen die van natuur houden paardrijden, wandelen en trekking tochten alles is hier mogelijk.
Ik heb nog lang alles niet gezien van dit land maar ik weet heel zeker dat ik nog een keer ga!"
Rene Hassing, Losser
Naar kirgistan gaan wil zeggen dat je een onvergetelijke reis zult maken
"Mijn eerste ervaring met kirgistan is al in 2004. In dat jaar ging mijn vrouw met een medisch team naar Bishkek om operaties uit te voeren.
Mensen die brandwonden hadden en of andere oorzaken hulp nodig hadden van een plastisch chirurg werden geholpen. Ook die week kwam Alina met haar oma naar Bishkek. Alina was als baby ernstig in haar gezicht verbrand. Een hele dag heeft het team besteed om de meest noodzakelijke operaties te doen. Een jaar later is Alina naar Nederland gehaald met een tolk om in Enschede een nieuwe neus te krijgen waarvoor ze aantal weken in Nederland moest blijven.Nadat Alina naar Kirgistan terug was gegaan ben ik me pas echt voor het land gaan interesseren. Ik ben sinds 2007 4 keer in kirgistan geweest en heb Alina bezocht en vrienden gemaakt. Het land heeft op mij een onvergetelijke indruk gemaakt door de prachtige natuur de veelzijdigheid en de geweldige mensen. Voor iedereen is er iets te zien of te doen en Andre en zijn vrouw Gulzhan kunnen op maat voor elke reiziger een prachtig programma samenstellen. Vanaf het moment dat je uit het vliegtuig stapt tot het moment dat je reis helaas voorbij is kun je genieten van het prachtige land met een enorm rijk en veelzijdige natuur. Een groot voordeel is de ongereptheid in Kirgistan doordat je in het land kleinschalig kunt reizen en verblijven en er geen massatoerisme bestaat.
Andre maakt gebruik van tolken die de hele periode bij je zijn en je deelgenoot maken van de natuur en geschiedenis van Kirgistan en verder geweldig aardige mensen zijn. Voor meer informatie kun je me mailen, burkink@hotmail.com of bellen 053-4332162.
Naar kirgistan gaan wil zeggen dat je een onvergetelijke reis zult maken."
René Burkink, Enschede
Als je het leven in (en met!) de natuur écht wilt beleven, zit je in Kirgizië goed
"In de zomer 2007 hebben we 3 weken door Kirgizië gereisd, rondom het Issyk Kull meer. Dit was echt een onvergetelijke ervaring! Het is een prachtig land, de natuur is er ongerept en heel divers. Het is alles-in-een: groene velden, rode bergen, gletsjers, zandstranden, meren en rivieren, woestijnlandschap met kamelen...
De bevolking en de nomaden in de bergen zijn erg gastvriendelijk. Het is een beetje 'Back to Basic', maar ze deden er alles aan zodat we ons welkom zouden voelen.
Als je het leven in (en met!) de natuur écht wilt beleven, dan zit je in Kirgizië zeker goed. Ik ging ineens beseffen dat luxe en comfort eigenlijk overbodig zijn wanneer je de natuur en je logische verstand goed gebruikt.
Ik denk er nog vaak met veel plezier aan terug en ik ben ervan overtuigd dat een 'standaard vakantieland' nooit zulke bijzondere ervaringen kan opleveren."
Kim (Apeldoorn)
Eindeloze bergen in de meest fantastische kleuren
"Kyrgyzie: dat zijn eindeloze bergen in de meest fantastische kleuren. Dat zijn grote kuddes paarden die zich vrij over de bergweiden bewegen. Dat zijn vergezichten die je sprakeloos maken en in geen enkele foto zijn te vatten. Soms een paar joerten in de verte, rook uit de schoorsteen, wat duidt op een heerlijke maaltijd die wordt bereid. Want koken dat kunnen ze, de Kyrgyzische vrouwen. Een keuken met Russische invloeden. Voedzaam en vers. En altijd is er genoeg.
Kyrgyzie is ook: een praatje op een dorpspleintje. Een dorp met abrikozenbomen. Alle inwoners leven ervan en als de abrikozen rijp zijn dan komen de handelaren uit Rusland om deze beste abrikozen van Azie te kopen. Daarna is het feest met schapevlees en vodka. En veel verhalen. En soms wordt daar zomaar ineens een lied gezongen en hoor je de melancholie doorklinken van duizendenen jaren nomadenleven.
Kyrgyzie is ook: jonge mensen met mobieltjes en computers die studeren aan universiteit of hogeschool. Ze spreken over Europa en Azie en de lange weg die nog te gaan is in Kyrgyzie. En altijd klinkt in die gesprekken een grote liefde voor hun land door. Maar dat zal niemand verwonderen die hier ooit eenmaal is geweest. Kyrgyzie....., je kunt er alleen maar van houden."
Marlies (Den Haag)
